گیراندازی الکترون

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1f/Zerfallsschema.png
گیراندازی الکترون (EC) با تلاشی بتا مثبت (β+) همواره رقابت می‌کند.

گیراندازی الکترون (به انگلیسی: Electron Capture) فرایندیست

هسته‌ای که در آن الکترونی از لایه‌های پایین تر (K, L, M) جذب هسته

گردیده (K محتمل ترین است) وپروتون به نوترون تبدیل می‌گردد. در این

میان یک نوترینو ساطع گردیده و اگر الکترون گیرانداخته شده از لایهٔ K

باشد٬ این فرایند موجب بروز پرتو ایکس مشخصه از مدار بالاتر و یا گاهاً

یک الکترون اوژه می‌گردد.

این فرایند را می‌توان بصورت زیر نمایش داد:

 \mathrm{p}^+ + \mathrm{e}^- \rightarrow\mathrm{n} + {\nu}_e \,

بطور نمونه:
\mathrm{{}^{26}_{13}Al}+\mathrm{e}^- \rightarrow\mathrm{{}^{26}_{12}Mg}+{\nu}_e
\mathrm{{}^{59}_{28}Ni}+\mathrm{e}^- \rightarrow\mathrm{{}^{59}_{27}Co}+{\nu}_e
\mathrm{{}^{40}_{19}K}+\mathrm{e}^- \rightarrow\mathrm{{}^{40}_{18}Ar}+{\nu}_e


این فرایند غالبا در هسته‌هایی رخ می‌دهد که کاستی نوترون و یا ازدیاد

پروتون دارند٫ و با تلاشی بتای مثبت (β+) رقابت دارد.

در صورت ساطع شدن الکترون اوژه ، انرژی الکترون اوژه ساطع شده

برابر با انرژی پرتو ایکس مشخصه منهای انرژی بستگی الکترون می‌باشد.

رادیو ایزوتوپ های مهم گیراندازی الکترون درپزشکه هسته ای عبارت‌اند

از: Ga-67, In-111, I-123, I-125, و Tl-201.